Archiwum Polskiego Rocka 1961 ‐ 2018

Lady Pank - polski zespół rockowy założony w 1981 roku we Wrocławiu przez Jana Borysewicza i Andrzeja Mogielnickiego. Jedna z najpopularniejszych grup w historii polskiego rocka. Zespół wydał ponad 20 płyt i dziesiątki przebojów, m.in. "Mniej niż zero", "Wciąż bardziej obcy", "Kryzysowa narzeczona". Nazwa grupy pochodzi od tytułu pierwszego nagrania "Mała Lady Punk" (z nieco zmienioną pisownią). Pierwszy oficjalny koncert pod szyldem Lady Pank zespół zagrał w czteroosobowym składzie (Jan Borysewicz - wokal, gitara; Edmund Stasiak - gitara; Paweł "Kawka" Mielczarek - gitara basowa; Andrzej Polak - perkusja) 14 sierpnia 1982 roku z okazji otwarcia studenckiego klubu Park. Skład zespołu kilkukrotnie się zmieniał. Zawsze jednak w zespole występowali Jan Borysewicz i (od jesieni 1982 po zakończeniu zasadniczej służby wojskowej) Janusz Panasewicz. W czasie największej popularności w zespole występowali również Paweł Mścisławski (gitara basowa), Edmund Stasiak (gitara rytmiczna) oraz Jarosław Szlagowski (perkusja). W tym składzie zespół odnosił największe sukcesy. Jan Borysewicz - gitara solowa, śpiew; Janusz Panasewicz - śpiew; Kuba Jabłoński - perkusja; Krzysztof Kieliszkiewicz - gitara basowa. Michał Sitarski - gitara elektryczna, stały sideman; Wojtek Olszak - instrumenty klawiszowe, (gościnnie). Początki (1981-1983)Zespół Lady Pank został założony pod koniec 1981 tuż po odejściu z Budki Suflera gitarzysty i kompozytora Jana Borysewicza oraz autora tekstów Andrzeja Mogielnickiego. Pierwszy utwór "Mała Lady Punk" Jan Borysewicz nagrał razem z Wojciechem Bruślikiem i Andrzejem Dylewskim podczas sesji nagraniowej płyty "Układy" Izabeli Trojanowskiej w grudniu 1981 w krakowskim studio Teatru Stu. Drugi, "Minus 10 w Rio" został już nagrany z Edmundem Stasiakiem, Januszem Panasewiczem, Andrzejem Polakiem i Pawłem Mielczarkiem (zwrotki śpiewa Jan Borysewicz, a refren Janusz Panasewicz). W tym czasie zespół nie miał jeszcze ustalonego składu. Wśród osób, którym Jan Borysewicz proponował współpracę byli Mieczysław Jurecki i Wojciech Morawski. Kolejne nagrania powstały w czerwcu 1982, również w krakowskim studio Teatru Stu. W sierpniu 1982 w warszawskim klubie Park zespół oficjalnie zadebiutował w składzie: Jan Borysewicz, Edmund Stasiak, Paweł Mielczarek i Andrzej Polak (w tym składzie zespół zagrał 5 koncertów). Wkrótce powstał tam pierwszy fanklub zespołu. W tym czasie ukazał się też pierwszy singel "Mała Lady Punk" / "Minus 10 w Rio". Wkrótce wyklarował się skład zespołu: Jan Borysewicz - gitara solowa; Janusz Panasewicz - śpiew; Paweł Mścisławski - bas; Edmund Stasiak - gitara oraz Jarosław Szlagowski - perkusja. W tym okresie muzyka zespołu jednoznacznie oscylowała wokół rozwijającego się wówczas stylu New Wave (Nowa fala). Największa popularność (1983-1986)Szczyt popularności Lady Pank przypadł na rok 1983 kiedy to zespół wykonał ponad 360 koncertów (m.in.: na Rock Arenie w Poznaniu i na KFPP w Opolu). W listopadzie 1983 miał miejsce galowy koncert zespołu w Hali Gwardii w Warszawie. Spektakl zarejestrowała TVP. Zespół zagrał wówczas takie utwory jak: "Tańcz głupia tańcz", "Kryzysowa narzeczona", "Zamki na piasku", "Wciąż bardziej obcy", "Moje Kilimandżaro", "Vademecum skauta". Oprócz "Tańcz głupia tańcz" wszystkie znalazły się na debiutanckiej płycie pt. "Lady Pank" wydanym pod koniec roku. Album był zbliżony brzmieniowo do popularnej wówczas za granicą grupy The Police. Zespół wówczas konkurował głównie z Republiką oraz innymi grupami takimi jak Perfect, Oddział Zamknięty, Lombard, Bajm i Maanam. Na drugim albumie pt. "Ohyda" wydanym w 1984 roku zespół przedstawił utwory bardziej urozmaicone i bogato zaaranżowane. 1 kwietnia wystąpił w Sali Kongresowej z okazji setnego wydania listy przebojów Radiowej Trójki. Tego samego roku dał również koncert na Poznańskiej Rock Arenie. Niedługo potem podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Poskiej w Opolu zespół zaprezentował przebój pt. "To jest tylko rock and roll". Ponadto wystąpił w filmie Pawła Karpińskiego pt. To tylko Rock. W tym czasie znane stały się liczne zabawy w hotelach organizowane przez Jana Borysewicza. Na listach przebojów znalazły się utwory takie jak: "Zabij to", "A to ohyda" czy "Tango stulecia". Oprócz tego dla żartu nagrali "Augustowskie noce" Marii Koterbskiej (muzyka Franciszka Leszczyńska, słowa Andrzej Tylczyński i Zbigniew Zapert) oraz prowokacyjnie "Białą flagę" Republiki. Wówczas powstała rywalizacja Lady Panku z Republiką zorganizowana przez fanów obu grup muzycznych. Sami muzycy znali się i nie wywoływali konfliktów co później przypieczętowano tekstami Grzegorza Ciechowskiego do albumu Tacy sami. W grudniu zespół otrzymał złote płyty za "Lady Pank" Tonpressu i "Ohydę" Savitoru. Pod koniec roku 1985 zespół rozpoczą�

O Archiwum Polskiego Rocka

Czym się zajmujemy?

W Archiwum Polskiego Rocka katalogujemy polskie płyty i single!

Czy znajdę tu tylko polski rock?

Głównie polski rock, ale też polskie płyty popowe, metalowe, a nawet jazzowe

Czy tu są tylko płyty kompaktowe?

Nie! Znajdują się tu zarówno polskie płyty winylowe i płyty kompaktowe - w tym single winylowe i CD.

Mam zespół. Czy mogę zaistnieć na tej stronie?

Oczywiście! Jeżeli wydałeś już płytę lub singla, to skontaktuj się z nami poprzez formularz.

Chciałbym pomóc rozwijać serwis. Czy to możliwe?

Oczywiście! Jeżeli chcesz mi pomóc, to przede wszystkim skontaktuj się ze mną poprzez formularz. Możesz też założyć konto w portalu i już teraz dodawać wideoklipy do płyt, a w przyszłości będziesz edytował dane, kupował i sprzedawał płyty.

Czy Archiwum to tylko strona internetowa?

Nie. Co kilka lat cała zawartość przelewana jest na papier. W tym roku kolejne wydanie. Śledź losy portalu na facebooku i załóż konto w portalu by dostawać informacje na bieżąco!

Archiwum Polskiego Rocka 1961 - 2016

Archiwum Polskiego Rocka, to jedyny w swoim rodzaju katalog polskich płyt z muzyką rockową, które zostały wydane w latach 1961 - 2016. Dwa tomy (pierwszy 606 stron, drugi 550 stron) zawierają pełny opis dyskografii ponad 800 zespołów czyli blisko 8700 płyt. Dodatkowa płyta DVD zawiera ponad 20000 skanów płyt, okładek, labeli i innych elementów wydawnictw.

• 
• 
•